คุณเคยมั้ยคะที่….. ไปเที่ยว เตรียมแผนการพร้อมเส้นทางการเดินทาง เตรียมสถานที่ด้วยตัวเอง เตรียมข้อมูลทุกๆอย่างขึ้นมาด้วยตัวเอง แต่สุดท้าย ก็ยังหลงทางอยู่ดี ….. เพื่อนๆมีความรู้สึกอย่างไรบ้างกับการเดินทางแบบหลงๆ หรือเดินๆอยู่แล้วแบบ เฮ้ย อยู่ไหนวะเนี่ยในหนังสือนำเที่ยวไม่มีบอก แถมไม่รู้จะไปถามใครได้ ภาษาจีนก็พูดไม่ได้ พอพูดอังกฤษได้คนท้องถิ่นก็พูดจีนกลับ !!!
รัตน์นี่บอกเลยว่าเป็นบ่อยมาก ทั้งในกรุงเทพฯ และที่ไต้หวันค่ะ ….. อย่าปล่อยให้เดินคนเดียวเด็ดขาด จะถามทางคนไปทั่ว แต่ระหว่างที่ถามทางนั้น…. ก็จะจดและจำรายละเอียดข้างทางไว้หมดว่าเดินผ่านอะไรบ้าง เพื่อเวลาเดินกลับไปทางเก่าหรือมาใหม่อีกครั้งจะไม่หลงทางค่ะ ในห้องแฟนคลับไต้หวันเมื่อคืนมีสมาชิกพูดขึ้นมาว่า “เป็นถึงแอดมินแบบนี้ไม่หลงแล้วค่ะ” ถึงแม้อีกท่านจะบอกว่า “ผมไม่หลงครับ” แต่รัตน์กล้าตอบอย่างรวดเร็วไม่อายฟ้าอายดินเลยว่า หลงค่ะ เพราะไม่ใช่บ้านเกิดเรา ไม่ใช่ที่ๆไปทำงาน รัตน์ก็คนๆหนึ่งเดินหลงทางเป็นเหมือนกันแหละค่ะ การเดินทางของรัตน์ต้องเรียกว่าไปเดินสำรวจเส้นทางมากกว่าที่จะไปท่องเที่ยวเอาบรรยากาศหรือดื่มด่ำเพลิดเพลินแบบ เตรียมทุกอย่างแล้วไปเที่ยวกันเถอะ ก่อนที่จะเตรียมทุกอย่างแล้วหาข้อมูลก็ดีแล้ว ยังไงๆก้ต้องเคยหลงทางกันบ้างไม่ครั้งก็สองครั้งแหละค่ะ
มันดูงงๆนิดนึงนะรถไฟฟ้า แต่ต้องตั้งใจอ่านดูนะคะว่าไปทางไหน
การเดินหลงทางสำหรับรัตน์ถือเป็นเรื่องน่าสนุก และค่อนข้างท้าทาย สำหรับผูู้หญิงที่ต้องทำตัวเป๊ะเช๊ะตลอดเวลา พอมาเจอสถานการณ์หลง …. ก็ตั้งสติค่ะ ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอนเราเนอะ ถึงเวลาเรด้าหาทางทำงาน แล้วระหว่างที่เราเดินหลงๆนั้นแหละ คุณอาจจะได้เห็นอะไรที่คุณไม่คาดคิดก็ได้ เช่น รัตน์อยากจะสระผม ….. แต่ร้านอยู่ไหนก็ไม่รู้ ถึงจะถามทางโรงแรม โรงแรมก็บอกว่าแถวนี้ไม่มีค่ะต้องเดินๆไปตามทางนั้นนะคะ รัตน์ก็จัดการเดินสำรวจหามันซะเลยว่าร้านอยู่ที่ไหนนะ แผนที่ในมือไม่มี !!! ระหว่างการเดินสำรวจ รัตน์ได้เดินผ่าน ร้าน ติ่นไท่ฟง สาขาหลัก และร้านขนมเบเกอร์รี่ไต้หวันมากมาย !! รวมถึงเจอร้านทำผมที่นั่งสระด้วยค่ะ ได้ถ่ายวิวกลับมาเพียบ ได้แวะเยอะแยะเลย และมีวีรกรรมหลงทางอีกเพียบค่ะ ซึ่งก็สนุกดีไปอีกแบบนะ
อันนี้บอกเลยยืนงงหลงทางอยู่ที่สถานี Badu แต่ได้เจอคนฮ่องกง 2 คนน่ารักมากๆทำให้เราได้รู้จักกันและเดินทางไปด้วยกันค่ะ
มีใครเคยเดินหลงทางกันบ้างไม่ว่าจะไปเที่ยวที่ไหนก็แล้วแต่บ้างคะ แล้วหลงทางทำยังไงกันบ้างล่ะ ?? แต่รัตน์ว่า การหลงทางก็ถือว่าเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งในการเดินทางเลยนะคะ เพราะถ้าเป๊ะไปก็คงจะน่าเบื่อเล็กๆใช่มั้ยล่ะ รวมถึงถ้ามีคนพาไปถึงที่กับการไปถึงที่ด้วยความพยายามของตัวเองอันไหนมันดูทำให้การเดินทางของเรามีค่ามากกว่ากันก็อยู่ที่คุณเลือกค่า
