ตามที่เขียนหัวข้อเลยค่ะ “เมื่อฉันเดินหลงทางที่ตั้นสุ่ย” ซึ่งตั้นสุ่ยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีกที่หากคุณมาที่ไทเปแล้วห้ามพะพลาดด ไม่งั้นจะเสียใจนะจ้ะ อย่างที่เคยบอกไว้ค่ะว่ามาไต้หวันเหมือนมาประเทศไทยที่ถูกบีบอัดเป็นเมืองเล็กๆ มีทะเล ภูเขา ห้าง ช้อปปิ้ง และอีกมากมาย
ตั้ยสุ่ยเป็นสถานีเหนือสุดของไทเปค่ะ ตามรถไฟฟ้าสายสีแดง วิ่งขึ้นตรงขาวเหยียดมาเลยนะสถานีสุดท้ายนั่นแหละ วิวสองข้างทางจากตึกสูงกลายเป็นอาคารเตี้ยๆภูเขาเริ่มมาและวิวทะเลก็ตามมาเช่นกันค่ะ ใครจะมาแช่น้ำพุร้อนเป่ยโถวก็สามารถมาลงตรงนี้แล้วเปลี่ยนไป Tamsui ได้นะคะ
รถไฟขบวนนี้สุดส้ายที่ตั้นสุ่ยนะจ้ะ
วิวสวยๆมาแล้วยืนอ้าปากค้างอยู่บนรถไฟฟ้า เฮ้ยนี่ฉันอยู่ที่เมืองหลวงเหรอเนี่ย ถึงแล้วทะเลกรุงเทพฯ เฮ้ยไม่ใช่ !!! ไต้หวันๆ
เดินลงจากสถานีแบบงงๆ
ก่อนจะถึงสถานีเราจำเป็นจะต้องไปเปลี่ยนขบวนที่สถานี เป่ยโถวนะคะ Beitou แล้วเปลี่ยนมาขึ้นขบวนนี้แทน
พร้อมจะหลงทางไปพร้อมๆกันกับรัตน์รึยังเอ่ย
ลงรถที่สถานี Beitou แล้วเดินตามป้ายมาเรื่อยๆค่ะ
ถ้านั่งรถขบวนนี้กลับไปจะเป็นการกลับไปที่เขาช้างหรือเส้น ตึกไทเป 101 แทนค่ะ
เดินทางกันต่อเนอะ
ถึงแม้ว่ารัตน์จะเป็นแอดมินเพจไต้หวัน แฟนคลับไต้หวันและดูแลเว็บแฟนคลับไต้หวัน เรื่องบางเรื่องรัตน์ก็กลับไม่รอบคอบและแอบกลัวที่จะเดินทางต่อไปเรื่อยๆคนเดียวค่ะ จากภาพด้านบน รัตน์ออกทางออกที่ 1 เพื่อไปเดินเล่น Zhongshan Road ถนนคนเดินเก่าๆที่บ้านเรือนยังตกแต่งปูด้วยอิฐสีแดงดูคลาสสิคสุดๆล่ะจ้ะ
ก่อนจะพาเดินเล่น สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ (อย่าเชื่อรัตน์ให้มาก 555+ หลงทางจริงๆนะบอกเลย เด็กเอ๋อเลยล่ะ) ถ่ายรูปป้ายมาฝากสำหรับใครที่อยากจะไปเที่ยวค่ะ
สถานีตั้นสุ่ยออกมาเดินถ่ายด้านนอกสวยงามมากมายเลย
เซเว่นใหญ่มากๆ
ภายในสถานีก็มีจิตรกรมารับวาดภาพเหมือนด้านนอกด้วยนะเนี่ย
ถนนหนทางที่รัตน์เดินมาเรื่อยๆ (ว่าแต่รูปนี้ถ่ายมาตอนไหน)
แบบนี้ค่อยจำทางได้หน่อย ถนนคนเดินก็มีของที่ระลึกขายมากมายเลยค่ะ
มีร้านขายเสื้อผ้าน่ารักๆ
พิพิธภัณฑ์รวมของประหลาดและสัตว์ที่พิการค่ะ
ถนนวิวๆบ้างละกัน
ท้องฟ้าสวยงาม
แชะชานมไต้หวันสำเร็จรูปที่คุณบาสบอกว่าที่ไปมาซื้อที่ตั้นสุ่ยนั่นแหละ
มีน้ำผลไม้จำหน่ายมากมาย
ใครอ่านออกช่วยบอกทีสิคะว่าเค้าขายอะไรอยู่
ให้บรรยากาศสำเพ็ง เยาวราชบ้านเราจังเลย
บรรยากาศที่ถนนค่ะ
ไอติมไม้ยาวๆเท่าไหร่น้า อาตี๋ๆไอติมเท่าหร่าย (พูดไม่เป็นอ่า)
ระหว่างเดินๆอยู่นั้นเจอร้านขนมคิตตี้ค่ะ Red Sakura นั่นเองมีแต่ของขนมคิตตี้ขาย
เลยได้ซื้อขนมคิตตี้กลับไปเป็นของฝากแฟนเพจค่ะ
หลังจากนั้นก็เดินๆอยู่เรื่อยๆมองเวลานี่เพิ่งจะบ่ายๆเองหรอเนี่ย โปรแกรมของรัตน์ต่อไปคือไปที่ Taipower Buidling เพื่อไปที่ Hakka Cutural Park รวมถึงตลาดซือต้าที่เค้าร่ำลือเรื่องหนุ่มๆสาวๆ รวมถึงร้าน Cafe a’la Mode ที่อยู่ในหนังสือของวานๆเค้าล่ะค่ะ เดินๆอยู่ซักพักก็ค่อยๆเดินกลับมาที่สถานีรถไฟฟ้า รู้สึกว่านี่เราเดินไกลเกินไปแล้วนะเนี่ยเดี๋ยวหลงทางจะทำยังไง และมีข้อความส่งมาจากกลุ่มแฟนคลับไต้หวัน “คุณรัตน์ตั้นสุ่ยเค้าต้องไปเดินตอนกลางคืนค่ะ” โอ้วพระเจ้า !!! นึกในใจ (สะเหร่อได้อีกดิฉันเอาอีกแล้ว)
มาดูวิวลมทะเลที่ตั้นสุ่ยกันเถอะค่ะ
จริงๆแล้วมีบริการนั่งเรือข้ามไปอีกเกาะด้วยนะคะ เป็นเกาะเล็กๆที่น่ารักอีกเกาะที่ใครไปตั้นสุ่ยก็ควรจะแวะไปค่ะ รวมถึง สถานที่ท่องเที่ยวอีกมากมายที่ต้องไปกันอีกนิดหน่อย ใครที่ปั่นจักรยานเป็นก็สามารถเช่ารถจักรยานขี่รอบๆตั้นสุ่ยได้เลยล่ะค่ะ (อยากจะบอกว่า ขี่จักรยานไม่เป็นเลยเดินขาลากไปๆมาๆแบบนี้ )
ขอขี่จักรยานไม่เป็นได้แต่ลากๆขอบายค่ะ T___T แต่ลมดีจริงๆนะทำเอา… ขนตาปลอมดิฉันนี่ หลุดไปครึ่งนึงเลย กระโปรงแทบเปิดถ้าไม่จับไว้ก็เปิดปิดหน้าแล้วล่ะ
สรุปคือแนะนำค่ะเวลาที่จะมาเที่ยวตั้นสุ่ยควรเป็นช่วงบ่ายๆเย็นๆเป็นต้นไปเพื่อเดินตลาดถนนคนเดิน คนจะคึกคักมากกว่านี้ ตามโปรแกรม และหลังจากนั้นค่อยนั่งรถไฟฟ้าไปพักผ่อนหย่อนใจที่น้ำพุร้อนเป่ยโถว หรือไม่จุใจก็ไปเดินซื่อหลินไนท์มาเก็ตโดยลงที่สถานีเจี้ยนถานค่ะ พร้อมจะเดินหลงทางไปด้วยกันต่อรึยังคะ ??
