จื้อไจ้ไชนีส 自在漢語 หนังสือที่มีดีมากกว่าหนังสือสอนภาษาจีน

1599

ต้องบอกก่อนว่าเว็บนี้เป็นบล็อกส่วนตัวค่ะซึ่งจะเขียนเรื่องราวการเดินทางรวมถึงสิ่งต่างๆที่รัตน์คิดเกี่ยวกับไต้หวันโดยจะมีแต่เรื่องราวของรัตน์คนเดียวเท่านั้น ส่วนเว็บแม่รัตน์ขอยกไว้เป็นกลางเช่นเคยค่ะ ใครอยากจะโพสอะไรโพสได้เลย ^____^ วันนี้อยากแนะนำหนังสือสอนภาษาจีนที่สอดแรกเรื่องราวการผจญภัญในไต้หวันให้เพื่อนๆทุกคนรู้จักค่ะ

หลังจากที่ได้อ่าน “จื้อไจ้ไทเป” จบ รัตน์ก็ได้มีโอกาสนั่งอ่านจื้อไจ้ไชนีสต่อ ซึ่งเป็นหนังสือเล่มใหม่ของคุณ อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี หลังจากที่ได้อ่านจนจบทำให้อยากจะบอกต่อเรื่องราวภายในหนังสือให้เพื่อนๆได้ลองหยิบขึ้นมาจากชั้นหนังสือ นำกลับมาอ่านที่บ้านหรือหามุมสงบๆซักที่อ่านกันนะคะ สำหรับรัตน์คนที่ไม่รู้ภาษาจีน (ถึงหน้าจะหมวย อยู่ในครอบครัวที่พูดทั้ง จีนกลาง แต๊จิ๋ว ฮกเกี้ยน กวางตุ้ง ทั้งหมดนี้ก็ไม่ซึมซับเข้าสมองรัตน์ซะเลย) หนังสือเล่มนี้มีคำศัพท์และประโยคที่น่าสนใจ เป็นประโยชน์สำหรับการเดินทางเลยทีเดียวเชียว ไม่รู้ภาษาจีนก็เข้าใจได้ง่ายๆนะเอาล่ะเริ่มมารู้จัก “จื้อไจ้ไชนีส” กันดีกว่า
review_book2014
หนังสือเล่มนี้เหมาะกับใคร : เหมาะกับทุกคนที่มีหัวใจรักผจญภัย อยากลองแบกกระเป๋าเป้แล้วเที่ยวด้วยตัวเอง หรืออยากจะเรียนรู้ภาษาจีนก็ไม่ว่ากัน (จริงๆเป็นหนังสือสอนภาษาจีนด้วยซ้ำแต่ทำไมอ่านแล้วมันสนุกไม่เหมือนหนังสือสอนภาษาเลยล่ะ)

จื้อไจ้ไชนีสมีอะไร : มีเรื่องเล่าการผจญภัยไปในแดนไต้หวัน และดินแดนที่ใช้ภาษาจีน ให้เพื่อนๆได้ผจญภัยไปด้วยกันพร้อมเกร็ดความรู้ต่างๆ ทริกเรื่องราวในการเดินทางดีๆ ขำขันไปตลอดการเดินทาง ให้คุณได้เรียนรู้คำศัพท์และประโยคภาษาจีนง่ายๆพร้อมภาพประกอบน่ารักๆ(น่ารักจริงๆดูง่ายๆ) รู้จักประเพณีวัฒนธรรมของไต้หวัน ผ่านตัวอักษรและการเล่าเรื่องที่อ่านง่ายสนุกนึกภาพได้แถมนั่งขำอีกต่างหาก

ประโยคเด็ดที่ชอบจากหนังสือของรัตน์คือ “ถ้าเธอรัก เธอต้องพูดว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็จะเฝ้าอยู่ข้างเธอไม่จากไปไหน” เรื่องท่องเที่ยวกับสอนภาษาจีนนี่ไม่อ่านเลยใช่มั้ยเนี่ย เพื่อนๆคนไหนอยากจะรู้ว่าอยู่ส่วนไหนหน้าไหนของหนังสือท่องเที่ยวมีประโยคนี้พูดออกมาได้นิยายรักเหรอยังไงนี่หนังสือสอนภาษาจีนนะ ต้องลองไปซื้อมาอ่านกันค่ะ
สำหรับใครจะไปเที่ยวไต้หวันด้วยตัวเองรอบนี้ หรือกำลังจะไป อย่าลืมหยิบ “จื้อไจ้ไทเป และ จื้อไจ้ไชนีส” มาคู่กันนะคะ แล้วจะเที่ยวไต้หวันเที่ยวไทเปอย่างมีความสุขเลยทีเดียวเชียว ตอนนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตารอหนังสือเล่มใหม่ของคุณอนุรักษ์ กิจไพบูลทวีต่อไปค่ะ